ಚಂದ್ರಾಯಣ-೨

ನನ್ನವಳ ಮುತ್ತು !!

ಪ್ರೇಯಸಿಗೊಂದು ಕೇಳಿದೆ ಮುತ್ತು,
ಬೇಡವೆಂದಳು ಈಗ ಅದು ಆಪತ್ತು,
ಮುಂದೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅದು ಆಗಬಹುದು ಕುತ್ತು,
ಇಲ್ಲವೇನೆ ನಿನಗೆ ಕರುಣೆ ಕಿಂಚಿತ್ತು,
ಇರಲಾರೆನು ನಿನ್ನ ಮುತ್ತು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು,
ಕೊಡು ಈಗ ಮತ್ತು ಮತ್ತು ಮತ್ತು .... -------

ಏಲ್ಲಿರುವಳೂ?


ಕಣ್ಣಂಚಿನಲಿ ಸೆಳೆಯುಥಿರುವ ಆ ಮಿಂಚು,
ಸಣ್ಣಗೆ ನಡುಗುತ ಮುದಲಿಸಿದ ಆ ಕಿರು ನಗೆ ,
ರವಾನಿಸಿದವು ಏನನ್ನೋ ಕ್ಷಣರ್ದದಲಿ,
ಸ್ಪಂದಿಸಲಿತ್ತು ನನ್ನ ಹೃದಯ ಆ ಸನ್ನೆಗೆ,
ಏನೆಂದು ಕಲ್ಪಿಸುವಷ್ಟರಲಿ ಕಂಡಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ನೀಳ ಕೇಶರಾಶಿ,
ಅವಳುಟ್ಟ ಬಾದಾಮಿ ರೇಷಿಮೆ ಸಿರೆಯಲಿ,
ಏನೆಂದಳೆಂದು ಮನ ಹುಡುಕ ಹೊರಟಿತು ಅವಳತ್ತ ,
ತೆರೆದಿದ್ದವು ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹೊರಳಾಡುತ್ತಾ ಹಾಸಿಗೆಯಲಿ!,
ಅಂದಿನಿಂದ ಹುಡುಕುತಿರುವೆ ಆ ಮಾಯಂಗನೆಗೆ,
ಎಲ್ಲಿರಿಳುವಲೋ ಆ ನನ್ನ ಮಾಯೆ?.....
--------